Dieta Andersona
Twórca diety, Henry Anderson, uważał, że kluczem do szczupłej sylwetki jest niełączenie węglowodanów i białek. Według niego, gdy białka i węglowodany znajdą się razem w posiłku, powodują natychmiastowe odkładanie się tkanki tłuszczowej i powstawanie cellulitu.
Dieta Andersona znajdzie swoich zwolenników wśród osób nastawionych na zlikwidowanie skórki pomarańczowej oraz takich, które kończą pracę około godziny 16, a w czasie pracy nie mają wiele zbyt czasu na posiłki. Dlaczego? W tej diecie od rana do godziny 12 spożywa się głównie owoce i soki owocowe, a od 12 do 16 soki warzywne bądź warzywa. Picie soków czy zjedzenie surówki nie zabiera dużej ilości czasu, dlatego właśnie ten sposób żywienia może przypaść do gustu wszystkim zapracowanym osobom. Dopiero po godzinie 16 można zjadać wszystko co się chce. Zakazane jest również spożywanie pokarmów po godzinie 20. Należy pamiętać jednak o dwóch zasadach: by nie łączyć białek z węglowodanami i przestać jeść, gdy tylko poczujemy sytość.
Co właściwie oznacza zasada niełączenia białek z węglowodanami? Polega ona na unikaniu zjadania produktów, które są ich głównymi źródłami, w jednym posiłku. Przykładowo: pierś z kurczaka jest produktem typowo białkowym, a ryż typowo węglowodanowym. Według zasad Andersona nie będziemy więc mogli pozwolić sobie na zjedzenie ich jednocześnie.
Dieta Andersona nie należy do tych, które możemy wprowadzić z dnia na dzień. Należy się do niej odpowiednio przygotować. Jak to zrobić? Przez pierwsze 8 dni należy stosować poranne zasady (picie soków owocowych i zjadanie owoców do godziny 12), a przez kolejne 8 dni wprowadzić także zasadę popołudniową, polegającą na piciu soków warzywnych i spożywaniu warzyw. Dopiero po 16 dniach, pacjent może przejść do całkowitego stosowania zaleceń diety.
Przykładowe dania na diecie Andersona:
I posiłek: sok jabłkowy (250 ml), pomarańcza, kiwi
II posiłek: sok wielowarzywny (250 ml), gotowane brokuły, gotowany kalafior
III posiłek: makaron w sosie pomidorowym z bazylią
Dieta Andersona została tak skonstruowana, by ograniczyć ilość dostarczanych kalorii do godziny 16. Nawet jeśli zjemy obfity posiłek w godzinach 16-20, możemy nie zaspokoić naszego zapotrzebowania kalorycznego, co w dłuższym okresie czasu będzie prowadziło do utraty masy ciała.
Dieta Andersona może nie dostarczać odpowiedniej ilości składników odżywczych i kalorii – pacjenci mogą szybko odczuwać na niej głód, a także mogą pojawić się zawroty głowy i osłabienie organizmu. Anderson twierdzi, że jego dieta może być stosowana całe życie, jednak zaleca się, by osoby, które chcą ją stosować ponad 3 tygodnie, powinny skonsultować ten pomysł z lekarzem czy dietetykiem.
